Floris Hulshoff Pol - 05 januari 2023

Friend-shoring is misschien wel de beste post-globalisering strategie

Friend-shoring is misschien wel de beste post-globalisering strategie image

Na decennia van openheid en samenwerking valt de wereld uiteen in vijandige blokken zoals Rusland, China en het Westen. Voor het Westen is 'friend-shoring' misschien wel de beste post-globaliseringsstrategie zo meldt gisreportonline.com. Dat betekent dat democratische landen beter met elkaar kunnen samenwerken.

'The world is flat' schreef Thomas Friedman ooit in een boek in 2005. Maar dat is niet meer zo. Friend-shoring is misschien wel de beste post-globaliseringsstrategie, nu de Chinese president Xi Jinping en de Russische president Vladimir Poetin een beleid voeren dat in 2022 een einde heeft gemaakt aan de 30 jaar durende periode van ongekende economische globalisering. Rusland haat openlijk het westen en breidt met de bloedige invasie in Oekraïne haar territorium (voorlopig) uit. 

De 30 jaar durende golf van economische globalisering lijkt voorbij te zijn. Paradoxaal genoeg heeft de wereldwijde samenwerking haar vijanden, in dit geval Rusland en China versterkt. Om welvaartscheppende arbeidsdelingen te behouden, zou het Westen zich kunnen hergroeperen, aldus gisreportonline.com.

Na drie buitengewone decennia van groei, tussen de val van het IJzeren Gordijn in 1989 en het begin van Covid-19 begin 2020, lijkt de gouden eeuw van globalisering voorbij. Focus lag vooral op economische voordelen, maar de culturele en politieke onderbouwing van dit alles bleef echter intens lokaal en ongedeeld. Rijkdom en onderlinge afhankelijkheid maken de wereld niet noodzakelijkerwijs veiliger en veerkrachtiger, aldus aldus gisreportonline.com.

Burgers in (post) communistische landen willen wel een westerse levensstandaard. Hun heersers zoals Poetin en Xi willen echter geen westerse politieke, wettelijke en constitutionele normen. Ze kiezen liever voor een steeds gevaarlijkere autocratie ten koste van (buur)landen zoals Oekraïne en Taiwan.

Het Westen, met name Europa, moet daarom een historisch besluit moeten nemen over zijn visie op het proces van deglobalisering en economische fragmentatie. Daarbij is een kans dat het Westen nauwer gaat samenwerken via bredere handels-, politieke en veiligheidsovereenkomsten, waarbij de kosten van gemeenschappelijke defensie en de voordelen van samenwerking eerlijk worden verdeeld. "'Friendshoring' zal een standaard onderdeel worden van het denken van het westerse bedrijfsleven en de overheid , waardoor een scherpe daling van de welvaartsgenererende arbeidsdeling in de westerse wereld wordt voorkomen. Tegelijkertijd zal het Westen zich richten op het creëren van strategische energie en productie-onafhankelijkheid van de wereld van autocratieën. De kans op dit scenario is ongeveer 40 procent."

Het scenario van zwakte achter handelsbelemmeringen is groter aldus gisreportonline: "Dit scenario gaat ervan uit dat de kortzichtigheid van het politieke proces in westerse landen, de opkomst van populisme en algemene onvrede onder kiezers en de vraag naar eenvoudige en snelle oplossingen het politiek gemakkelijker zullen maken om nieuwe barrières op te werpen en het protectionisme te vergroten, zelfs onder westerse landen. Daardoor komen ze economisch en politiek zwakker te staan. De kans op dit scenario is 50 procent."

Lees meer hier.