Bits: de atomen van de metaverse
Atomen zijn de kleinste bouwsteen van onze fysieke wereld. We kunnen bits beschouwen als de kleinste bouwsteen van onze virtuele wereld. Miljarden bits die op slimme wijze zijn samengesteld tot informatieproducten, digitale platformen en virtuele infrastructuren. Een virtuele kosmos met digitale sterrenstelsels en planeten die je kunt bezoeken en beleven. Dingen doen die op onze fysieke planeet niet kunnen. Met een klik miljoenen kilometers reizen. Met een klik op een andere locatie zijn. Met een klik tussen bekenden staan en met hen praten, discussiëren, zaken doen en feest vieren. Net zoals wij als mens in de fysieke wereld bestaan uit atomen, bestaan we in de metaverse uit ‘bits’. Bits in de vorm van data, informatie, producten, geld en zelfs een eigen identiteit.
Daarom is de metaverse een werkelijke paradigma-verandering: je bent zowel opgebouwd uit bits én bent eigenaar van je eigen bits.
De metaverse hebben we de afgelopen decennia al een beetje leren kennen. Met de eerste digitale spelletjes zoals Pong, sega, Nintendo, Atari en nog vele anderen. In 1994 startte de Digitale Stad in Amsterdam, een freenet initiatief van De Balie en Hack-Tic (de voorloper van XS4ALL) waar 100.000 bezoekers werden geregistreerd. In 1996 lanceerde de stad Helsinki de eerste virtuele versie van de stad in het Arena 2000 project. In 1999 was whyville.net de eerste virtuele, op spelletjes gebaseerde wereld voor kinderen, gevolgd door Habbo dat lange tijd miljoenen gebruikers had.
In 2003 startte Second Life, een eerste stabiele metaverse voorloper die nog steeds bestaat. Waar zich ook een eigen economie ontwikkelde, gebaseerd op de virtuele munt ‘Linden’. De ontwikkelaar Linden Labs stelt nadrukkelijk dat Second Life geen ‘game-wereld’ is maar een ontmoetingsplek met een virtuele economie in de vorm van winkels met virtuele producten als woningen, kleding en gebruiksvoorwerpen. Met producenten uit de fysieke wereld aanwezig met hun virtuele winkels, waar je via een klik direct in de eigen webwinkels in onze analoge wereld terecht komt.
Fundamenteel anders
Second Life was een alternatieve realiteit voor haar gebruikers maar was centraal en had een beperkte scope en schaal. Het idee achter de metaverse is de roadmap naar de echte open combinatie van vele virtuele werelden. Het samensmelten van virtueel met onze dagelijkse realiteit. Daarom is de metaverse echt iets nieuws; een manifest voor die nieuwe virtuele realiteit. Een alternatieve, open, digitale wereld die voor een grote variëteit van persoonlijke en bedrijfstoepassingen kan worden gebruikt. Dat maakt de ontwikkeling zo uitdagend.
Virtuele technieken geven de metaverse en de daarbij behorende menselijke ervaring vorm zoals virtual reality (VR), augmented reality (AR) en brain-computer interfaces (BCI). Begrijpelijk dat de Big tech bedrijven zich op deze nieuwe markt storten om daar producten en toepassingen voor te ontwikkelen. Hoewel de metaverse in eerste instantie slechts lijkt op ‘verbonden virtuele ruimtes’, is er een fundamenteel onderscheid. De mogelijkheid blockchain techniek toe te passen, maakt dat deze virtuele werelden kunnen worden gedecentraliseerd tot persoonlijke omgevingen. Niet ‘te gast’ zijn in een virtuele omgeving van een ander, zoals bij Second Life of Meta, maar je eigen virtuele wereld gebruiken om andere werelden te bezoeken.
Eigendom van de gebruikers
Het grote verschil is dat decentrale, blockchain-enabled applicaties gebruik kunnen maken van data en crypto-activa die eigendom zijn en blijven van de gebruikers. Je bent in de metaverse eigenaar van bits! Bits die in een open boekhouding worden geregistreerd. Waardoor je altijd kunt bewijzen welke bits op jou betrekking hebben. En net zo belangrijk: welke bits van jou zijn. Door ‘bit-eigenaar’ te worden, kan ieder persoon in die metaverse zijn eigen digitale identiteit maken. En daar zijn eigen intellectuele eigendom vastleggen en zijn eigen geld verdienen, beheren, overmaken aan derden.
De ontwikkeling van de cryptomunten (geld) en tokens (bewijsstuk) gaat snel. Nog steeds proberen grote bedrijven in de kern van die ontwikkeling een rol te spelen om invloed te kunnen (blijven) uitoefenen. Als de grootste crypto-beurzen in de cloud van Amazon draaien, kun je ze niet echt onafhankelijke noemen. Het wordt pas onafhankelijk als het internet weer op de oorspronkelijke decentrale wijze gaat functioneren. Zie ook mijn blog ‘Zelfvoorzienend worden’ waarin ik uitleg dat we door het gebruik van de cloud digitaal afhankelijk zijn geworden van enkele grote spelers in de wereld.
Eigenaar van je eigen bits
Met de komst van de mobiele telefoon heeft elke burger een computer gekregen met eigen apps, data en identiteiten. Ook ‘dingen’ krijgen via het Internet of Things hun eigen identiteit en IP-adres. Wat is er logischer dan dat je in je eigen woning, achter de veilige voordeur, in een privacy-beschermde omgeving ook een eigen computer én IP-adres hebt? Dat je op die privé-server achter je voordeur je digitale vrienden en bezoekers ontvangt. En via die server – zonder tussenkomst van derden – met iedereen digitaal kan communiceren. Je eigen bits mijnen, produceren, uitwisselen en verkopen.
Dat is de gedachte achter de nieuwe metaverse. Dat betekent ook voor iedereen een digitale identiteit, zie mijn blog ‘decentrale identificatie’. Als je via de overheid eenmaal een identiteit hebt verkregen, die nooit meer kunnen kwijtraken. Altijd kunnen aantonen wie je bent. Als ik op de blockchain elke transactie die ik doe, kan aantonen, heb ik geen escrow van een bank of andere derde partij nodig als die transactie wordt betwist. Dat is de kern van de nieuwe metaverse: je kunt formeel en aantoonbaar bits bezitten in de virtuele wereld. Bits die je eigen identiteit vormen en bits waar je formeel de eigenaar van bent. Net zoals we dat in de fysieke wereld hebben geregeld met identiteitspapieren en eigendommen.
Open source
Tenslotte wil je die virtuele werelden opbouwen met techniek die niet van een ander is. Die open is, van de community. Waar geen CEO beslist of jij het wel of niet mag gebruiken. Waar geen patenten gelden of het gebruik door overheden wordt beperkt. Die interoperabel is en over metaverses heen bruikbaar is. Waar je je altijd met de blockchain kunt authenticeren wie je bent, welke eigendomsbewijzen je hebt en toegang houdt tot je crypto-portemonnee.
De enige open source blockchain is momenteel Digibyte. In 2013 ontwikkeld door Jared Tate en in 2014 eigendom geworden van de open-source community. Een gedecentraliseerde blockchain met een focus op cybersecurity, DigiAssets, betalingen en beveiligde communicatie technieken. Door elke 15 seconden code-wisselingen toe te passen, worden snelle en veilige transacties mogelijk. En door die codewisseling te doen met 5 verschillende cryptografische hash-algoritmen is het netwerk enorm hack-bestendig.
Digibyte is ’s werelds langste, snelste en een van de veiligste op UTXO (Unspent transactie-output) PoW (Proof of Work) gebaseerde blockchain die er bestaat. Daarom besloot Digicorp Labs om haar enterprise toepassingen voor de metaverse te ontwikkelen en te bouwen op het Digibyte platform om robuuste en onafhankelijke producten en gereedschappen te kunnen leveren voor de enterprise en corporate wereld. Om als onderneming minder afhankelijk te worden de grote tech spelers. En vanachter die privacy-voordeur de nieuwe metaverses te betreden om daar klanten te ontmoeten en zaken te doen.
Door: Hans Timmerman (foto), Chief Data Officer bij DigiCorp Labs en directeur van Fortierra
