Denk groot, begin klein en voorkom puntoplossingen

In tijden van economische recessie wordt op veel manieren gekeken of men op IT-investeringen kan bezuinigen. Dat zorgt voor veel creativiteit aan zowel vraag- als aanbodzijde, maar leidt ook vaak tot de overweging: nèt goed is voorlopig goed genoeg.

Op de korte termijn is dat vaak ook zo. Maar door de snelle veranderingen die plaatsvinden in de IT-wereld wordt goedkoop in veel gevallen duurkoop. Door alleen de basisfunctionaliteit te vervangen, stel je de mogelijkheid op innovatie drie tot vier jaar uit. Je houdt de winkel draaiend maar meer niet.

Mogelijk voert het bedrijf een overlevingsstrategie uit. Dan is er geen andere keuze. Korte termijn overleven in plaats van lange termijn innovatie. Maar vaak begint een vervangingsproces vanuit een toekomstvisie. De vervanging is onderdeel van een procesverbetering. Een stap op een langere weg. De punt aan de horizon. De kunst van het groot denken en in kleine standvastige stappen aan die grote toekomst bouwen, is niet veel organisaties gegeven. Het vraagt denken in frameworks maar tegelijkertijd het vermijden van goedkope puntoplossingen of het ongemerkt creëren van een vendor-lock-in.

Als de punt op de horizon er niet is, versmalt tijdens het aankooptraject soms de scope. Komen tijdens het inkoopproces puntoplossingen bovendrijven. Hoewel goedkoop, op termijn vaak een slechte investering. Niet integreerbaar, niet in de keten te optimaliseren, niet schaalbaar of weinig of geen mogelijkheden uit te bouwen naar standaard cloud services. Maar op de korte termijn goed genoeg.

Natuurlijk hebben leveranciers oplossingen die ‘net goed genoeg’ zijn. Prima doen waarvoor ze verkocht worden. Maar ze hebben weinig toekomstwaarde. Het zijn niet de bouwstenen en groeikristallen voor de vernieuwing die de business nodig heeft. Slechts onderdeel in een groeiende verzameling puntoplossingen, die het stempel van ‘inflexibel, niet integreerbaar en niet schaalbaar’, dat de ICT afdeling toch al had, alleen maar versterkt. De slang bijt in zijn eigen staart.

Ik zie een groeiende behoefte aan goede informatie-architecten. De business wil (senior) medewerkers hebben die de grote lijn en de toekomstvisie kunnen borgen in een robuuste informatie-infrastructuur. Ik heb daar al eerder over geschreven omdat het onderwerp me intrigeert. De complexiteit van onze informatie-organisatie groeit met de dag. Het budget van elke afdeling is in feite een informatiebudget geworden. Of het nu de lijnorganisatie is, financiën, personeelszaken of marketing, elk budget bestaat voor een groot deel uit kosten voor informatie. Alle informatie komt op dit moment samen en moet bruikbaar zijn voor iedereen. Of het nu de cloud is, big data, security, trust, compliance… allemaal informatie die sámen het grote geheel vormt.

Komende jaren zullen kernapplicaties van het bedrijf aan gewicht toenemen (de hartslag van een organisatie) terwijl de toepassingen er omheen óf naar de cloud gaan óf als snelle flexibele apps gebruikmaken van de master data die de basis is van het bedrijf en zijn primaire applicaties. De data, en de daaraan gekoppelde meta-data, vormen immers de informatierijkdom van een organisatie.

Het is bekend dat bedrijven die hun datamanagement op orde hebben, innovatiever zijn en lagere infrastructurele kosten hebben dan bedrijven waar dat niet het geval is. Daarom leiden puntoplossingen altijd tot duurkoop en blijft het gewenste toekomstvaste framework een utopie. Informatie-architecturen zijn cruciaal voor een bedrijf om een strakke planning en bijbehorend strak investeringsbeleid te hebben. Maar het vraagt aandacht op directieniveau, een visie en toekomstbeeld dat helder en communiceerbaar is en een project- en inkoopplan dat op de lange termijn is gericht.

Geen kleine uitdaging. Veel projecten verzanden door onvoldoende aandacht en commitment vanuit de bedrijfsleiding. Dan gaan ‘anderen’ zorgen voor de noodzakelijke continuïteit en dat leidt dan weer naar keuzen die voor de korte termijn ‘net goed genoeg zijn’. Maar het blijft dweilen met de kraan open. En dat is zonde, want de mogelijkheden voor vernieuwingen, het vermijden van lock-in en garantie voor flexibiliteit van de informatieservices, zijn momenteel nog nooit zo groot geweest in informatieland. Tijd om van knellende contracten uit het verleden verlost te worden.

Cloud computing is beschikbaar als gezonde fundering voor een mooi informatiegebouw. Maar de architectuur van de verschillende verdiepingen moet helder zijn als die fundering wordt gelegd. Anders kunnen mogelijk niet alle verdiepingen worden gebouwd of ontstaan onverwacht scheuren. En hebben we weer een onafgebouwd gebouw. Waar we er al zo veel van hebben…

Hans Timmerman, CTO EMC Nederland