Redactie - 12 juni 2012

‘Being connected’ in de derde industriële revolutie


We leven in een wereld die ons steeds meer verbindt met alles en iedereen.  Van websites tot vrienden, van systemen tot collega’s en van organisaties tot klanten. De mens is van oudsher een sociaal dier dat gewend is in groepen te leven. Internet en social media stellen ons in staat om in ons georganiseerde leven een grote groep van die connecties op te bouwen en te onderhouden. Sociale media geven ons een sociale binding terug, die met de verstedelijking en het leven in een onpersoonlijke stadsomgeving voor een deel was verdwenen.

Daarnaast is verbondenheid ook een voorwaarde om jezelf te ontwikkelen. Dat kan als individu, maar ook in allerlei groepen, verenigingen en samenwerkingsverbanden. Door internet is de wereld een dorp geworden, zoals Friedman dat ooit in zijn boekThe World is Flat’schreef. Of iemand verderop in de straat woont, of op een totaal andere plaats in de wereld, het maakt niet meer uit voor wat betreft het onderhouden van contact. Dat betekent dat we 7 miljard ‘buren’ hebben met de meest uiteenlopende interesses en voorkeuren. Je kunt het zo gek niet bedenken, of er is wel een groep personen die dezelfde interesses en ideeën heeft.

In de 21ste eeuw leven we in een ‘connected world’, waarbij we bijna alles over elkaar weten, hoe zeer we ook verschillen in ontwikkeling, rijkdom en cultuur. Voor het eerst ervaren we hoe we als wereldbevolking op menselijke maat samen kunnen werken door met iedereen te kunnen communiceren. Allemaal voorzien van dezelfde techniek en bereikbaar voor (bijna) iedereen. Er zijn al meer dan 5 miljard mobiele telefoongebruikers op aarde en bijna 2,5 miljoen internetgebruikers. Sommigen bevolkingsgroepen hebben eerder een mobiele telefoon dan stromend water. De sociale mens acht connectiviteit belangrijker dan andere basisbehoeften, dat blijkt ook uit vele enquêtes. De smartphone en internet enkele dagen missen, is voor velen een zware opgave geworden; sommigen spreken zelfs over een angstsyndroom: nomofobie.

In deze tijd van connectiviteit, moet je je best doen om op te vallen.  Om beter of anders te zijn, is het belangrijk je te kunnen onderscheiden. Dat vraagt om creativiteit en originaliteit. Leveranciers en klanten worden steeds meer met elkaar verweven. We weten steeds beter van elkaar wat er met ons gebeurt. Niet alleen in onze directe relatie, maar ook over allerlei activiteiten om ons heen.  Als bedrijf ligt elke misstap direct op straat. Als individu is elke vreemde uiting op een medium voor altijd aanwezig en voor iedereen zichtbaar.  De nieuwe connectiviteit geeft ons meer vrijheden, maar ook meer beperkingen. Een grotere vrijheid in een ‘big brother-achtige’ gebondenheid.

The New World
Deze ontwikkeling biedt op zijn beurt ook weer nieuwe uitdagingen. Voor ons als individu maar ook als maatschappij.  Hoe kunnen we in die omgeving onszelf thuis blijven voelen?  Hoe kunnen we – ieder voor zich – een fijn plekje vinden en behouden? Hoe kunnen we ons als groep, organisatie of bedrijf verder ontwikkelen? Allemaal vragen die aangeven dat we in de 21ste eeuw een echt nieuwe maatschappelijke orde aan het ontwikkelen zijn. Een eeuw waarover Adjid Bakas in zijn boek ‘Het einde van de privacy’ aangeeft dat alles wat we met elkaar doen, bekend is voor elkaar.  Onze privacy lijkt langzaam te verdwijnen. Weer terug naar hetzelfde niveau als toen we ooit in kleine gemeenschappen leefden en iedereen bijna alles van elkaar wist. De veilige sociale controle waar we allemaal wel eens naar terugverlangen, maar ook de betuttelende beknelling die afwijken van de norm tegenhield.

Internet wordt wel eens de grootste democratiseringsgolf sinds mensenheugenis genoemd. Data en informatie is door bedrijven als Google en Facebook voor iedereen te vinden en te delen. Cloud computing ontstaat enerzijds omdat de techniek rijp is dit mogelijk te maken, anderzijds omdat we steeds meer willen delen. Big Data ontstaat enerzijds omdat we steeds meer informatie generen, anderzijds omdat dit door de technische vooruitgang steeds makkelijker en goedkoper kan. Maar anders dan techniek, is menselijke verandering lastiger.  Van oudsher zijn mensen wel sociaal, maar niet zo veranderingsgezind.  Voor velen is verandering een bedreiging en geen uitdaging.

‘Voorlopers moeten het voortouw nemen’
Toch zien we de voorlopers – de creatieve geesten die de uitdaging herkennen – met grote schreden voorwaarts gaan. De grootste uitdaging wordt om als totale wereldbevolking sámen die stappen voorwaarts te zetten.  Om voorwaarts te gaan in die nieuwe wereld, die een overdaad heeft aan connectiviteit maar die steeds beperkter is in al zijn grondstoffen, voedsel en energie. Die beperking kunnen we alleen maar opheffen met nieuwe techniek. De populatie die dat het beste weet te doen, zal als eerste zijn nieuwe plek weten te veroveren.  Of dat nu een bedrijf, een organisatie of een land is.

We zitten midden in de derde industriële revolutie. De vorige twee hebben de wereld steeds enorm veranderd. Dat zal nu weer gebeuren. Als je dat door hebt, is er veel te bereiken en te verdienen in de toekomst. Zij die dat niet (willen) zien, zullen langzaam afglijden op de welvaartsschaal.  Verandering vraagt lef en initiatief. Gelukkig zie ik steeds meer voorlopers die het begrijpen en de technische mogelijkheden herkennen en voorwaarts gaan. Helaas zijn we nog omringd door een grote groep angsthazen, die koudwatervrees hebben voor die nieuwe maatschappelijke orde. Het is aan de voorlopers, hen nóg beter te overtuigen dat er geen weg meer terug is dan zij al doen.
 
Hans Timmerman, CTO bij EMC Nederland
  

Copaco | BW 25 maart tm 31 maart 2024 Trend Micro BW BN week 10-11-13-14-2024
Copaco | BW 25 maart tm 31 maart 2024