Interview: De andere kant van SLTN
Velen van u kennen SLTN. En iedereen “kent” SLTN weer op een andere manier. In dit interview laten we dat zo. We focussen ons op de andere kant van SLTN. De voor velen onbekende kant, maar volgens oprichter en CEO Eugene Tuijnman ‘een kant die veel meer aspecten van een spannend jongensboek in zich heeft.’
“SLTN is een system integrator. Dat klinkt leuk en dat is ook wat we doen”, aldus Eugene Tuijnman. “Maar, er zit een fors verschil in het opleveren van bijvoorbeeld een werkplek virtualisatie project, waarbij SLTN als architect optreedt, de producten levert, de migratie doorvoert en het beheer daarna uitvoert in Den Haag, of dat je als system integrator een opdracht uitvoert in een nog helemaal nieuw te bouwen stad in Abu Dhabi. Een operatie die nog nergens ter wereld gerealiseerd was. Over dat project gaat dit interview.
SLTN werd medio mei 2008 benaderd door 2getthere, een Nederlands bedrijf dat zich heeft gespecialiseerd in het transport van mensen middels gespecialiseerde voertuigen zonder chauffeur. In vaktermen ook wel PRT of GRT genoemd. Deze voertuigen rijden ‘los’, dus niet op rails, maar ‘kiezen’ zelf hun route. Deze route is wel vooraf bepaald. Het ziet er letterlijk uit als een auto die van A naar B rijdt zonder chauffeur. “We kwamen met 2getthere in contact via een project in de Rotterdamse haven waar SLTN, samen met zusteronderneming ODIRIS, betrokken was bij het bouwen van de Euromax Container terminal. Deze terminal, opgeleverd in 2007 was zeer geavanceerd qua automatisering. Zo werden de containers op voertuigen gezet, die over het terrein reden en containers ophaalden en afleverden. Zonder chauffeur! SLTN was ook hier de system integrator.”
In 2008 werd 2getthere gevraagd om in Masdar City in Abu Dhabi een project op te leveren voor personenvervoer zonder chauffeur en met volledig elektrische voertuigen. Masdar City was toen nog een stad in aanbouw, vlakbij het vliegveld van Abu Dhabi en dichtbij het, toen nog te bouwen en inmiddels bekende, formule 1 circuit. De opzet van de stad was om de meest duurzame stad ter wereld te worden, primair zonder CO2-emissie. Dat betekent dus alleen maar zonne- en windenergie en alleen maar met elektrische voertuigen. Een zeer prestigieus project. “Toen we hiervoor als system integrator benaderd werden moest ik wel even twee keer nadenken”, stelt Eugene Tuijnman. “Dit was een heel uniek project. Niet alleen de stad en het concept erachter, maar ook de voertuigen, het was nog nergens in de wereld werkend opgeleverd”. Nadenken doe je dan over risico’s. Gaan wij, als nuchtere Nederlanders dit ‘wel even’ doen. In Abu Dhabi? En ja, uiteindelijk hebben we het gedaan. SLTN houdt wel van een uitdaging.”
“Ik bespaar u de uitdagingen in detail die we zijn tegengekomen, maar op hoofdlijnen wil ik u graag door onze ervaringen loodsen. Een nieuwe stad bouwen in Abu Dhabi betekent heel veel kilometers woestijn bebouwen. En zo zag het er ook heel erg lang uit; eindeloze zandvlaktes met heel veel bouwkranen en tienduizenden (buitenlandse) bouwvakkers. En warm! Altijd boven de 25 graden en oplopend naar ruim 50 graden in juli en augustus. En in een nieuw te bouwen stad zijn geen airco’s! Wel in de tientallen bouwketen van de projectteams van de architect, van het bouwbedrijf, van SLTN en ODIRIS en van nog veel meer betrokkenen. En natuurlijk vele nationaliteiten en talen. En iedereen heeft met zijn of haar eigen belang een deadline. Sommige belanghebbenden hadden hun project fixed prijs aangenomen, anderen werkten op nacalculatie. U zult begrijpen dat er mede daardoor af en toe wat tegenstrijdige belangen waren en dat dit de temperatuur nog verder verhoogde. De futuristische voertuigen bestonden uit heel veel componenten, firmware en software en onder dat futuristische uiterlijk zat de technologie van het bekende Nederlandse bedrijf, Spijkstaal. En op papier werkte alles prima samen.”
“Ik bespaar u ook de frustratie dat het zeer kostbare drievoudig redundante draadloos netwerk, om de voertuigen te besturen, uitviel omdat de architect had besloten andere overkappingen voor het station te gaan gebruiken. Een overkapping die een draadloos netwerk volledig afschermde. En dat we konden zeggen wat we wilden, maar de architect besliste en of wij maar even wilden zorgen dat de voertuigen gewoon gingen rijden. Op tijd, want deadline is deadline. In het Arabisch. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar, uiteindelijk is het project opgeleverd in 2009 en ben ik erg trost op alle medewerkers die dit mogelijk hebben gemaakt!”
“Het systeem vervoert per jaar ongeveer 100.000 bezoekers en naast vele onbekende reizigers hebben ook veel bekende mensen in “onze” voertuigen gereden. Hare Majesteit Koning Beatrix heeft tijdens haar staatsbezoek aan Abu Dhabi in 2011 in deze voertuigen gereden. We hebben het in het NOS journaal mogen aanschouwen. Ook Ban-Ki Mun van de VN, de Hollywood regisseur James Cameron en nog veel meer bekenden hebben gebruikgemaakt van deze moderne vervoermiddelen.”
“De hoeveelheid tekst voor dit artikel is helaas te veel en afbeeldingen kan ik hier niet tonen. Ik verwijs u dan ook met veel plezier naar het internet. En als u als geoefende googlelaar gaat zoeken op Masdar City of op Masdar en PRT dan treft u heel veel relevante informatie aan. Dankzij de filmpjes van CNN en vele anderen krijgt u ook een indruk van de stad zelf.”
“Op dit moment is SLTN bezig met meerdere offertes voor soortgelijke projecten. En ja, allemaal in die regio. Daar is niet alleen het geld beschikbaar voor dit soort prestige projecten, maar is men ook continue op zoek naar de grenzen van innovatie.”
“En u ziet, u kende deze kant van SLTN vast nog niet.”
