C'est le ton qui fait la musique

Afgelopen week was ik bij een zeer inspirerend klassiek concert in de kleine zaal van het Concertgebouw in Amsterdam. Als EMC zijn we al jaren sponsor van de Salon, een organisatie die met bedrijfsdonaties een muziekfonds onderhoudt dat voor jonge musici van het Koninklijk Concertgebouw Orkest oude oorspronkelijke instrumenten aanschaft. Met die historische instrumenten, meestal uit de 18e en 19e eeuw, kan het orkest zijn unieke klank waarborgen. Het is echter een dure aangelegenheid: sommige muziekinstrumenten wisselen pas voor een ton of meer van eigenaar.

Het inspirerende concert was gebaseerd op twee klarinetten en een groep snaarinstrumenten, van piano en harp tot viool, cello en bas. De twee klarinettisten gaven leiding aan het concert, maar hadden af een toe ook een onderling muzikaal gevecht op steeds kleinere en grotere klarinetten. Een unieke bijeenkomst die ook een belangrijke netwerkgelegenheid is voor de bedrijven die erbij betrokken zijn.

Dirigent
Ik wilde specifiek over dit onderwerp een blog schrijven, omdat orkestratie een belangrijk onderdeel is van bedrijfsvoering. In een kleine muziekgroep kan orkestratie nog onderling plaatsvinden. Iedere musicus is dusdanig deskundig en geoefend, dat hij of zij zijn eigen partituur prima kan spelen. En de groep is klein genoeg om elkaar in de gaten te houden.

Echter, als het orkest groter wordt, is dat niet meer mogelijk. Dan moet iemand de leiding nemen over het orkest. Ondanks het feit dat iedere musicus zijn eigen partij prima kan vertolken, moet het geheel georkestreerd worden. De dirigent zorgt voor de gewenste uitvoering van het concert en zorgt ervoor dat iedereen hieraan kan deelnemen. Hoe beter het orkest, hoe minder de dirigent in principe hoeft te doen; op de kleinste aanwijzingen reageert het orkest al. Alsof je een Ferrari ter beschikking hebt en de kleinste aanraking van het gaspedaal direct heftige vermogens losmaakt.

Digitaal orkest
Orkestratie is ook in de wereld van informatiesystemen steeds meer nodig. Met de komst van software defined oplossingen hebben we krachtige (sub-)systemen gemaakt die slechts minimale aanwijzingen nodig hebben om in het grotere orkest van systemen hun eigen geluid te geven. Een digitaal orkest dat steeds groter wordt en steeds verder uit elkaar – in de cloud – een uniek geluid aan de eindgebruiker moet leveren.

Dus wordt orkestratiesoftware steeds belangrijker. De kwaliteit van een dirigent is niet alleen het orkest dat hij ter beschikking heeft, maar zeker ook de kwaliteit om al die verschillende instrumenten in een uniek geheel samen te laten werken. Dat levert uiteindelijk de optimale uitvoering van het gewenste muziekstuk op. Een uitmuntend orkest zonder sublieme dirigent zal nog steeds een matige presentatie opleveren. Zonde van die getrainde musici en hun dure instrumenten.

In de maat
De cloud levert de noodzakelijke standaardisatie om voor informatiediensten een eenvoudige make-or-buy beslissing mogelijk te maken. De informatie-afdeling wordt de makelaar van allerlei informatiediensten die deels intern worden gemaakt en deels van buiten worden gehaald. En de afdeling is niet alleen een makelaar van al die kwalitatief uitstekende deeldiensten, maar ook de dirigent om ze allemaal in de maat te laten spelen.

Het vertalen van al die deeldiensten naar een prachtige uitvoering van de gewenste partituur van informatiegebruik is voor veel organisaties een uitdaging. En net zoals in de muziekwereld, zal een matige dirigent van op zichzelf perfecte diensten, slechts een middelmatig resultaat voortbrengen. Dus is de orkestratiefunctie voor elke moderne informatie-afdeling van het grootste belang, naast natuurlijk het vinden en/of maken van uitstekende individuele diensten. Als men die eenmaal ter beschikking heeft, worden ze relatief zelfsturend. Net als een musicus weten ze hun eigen deel van de partituur te spelen.

Een goede Hybride Cloud vraagt dus om optimale orkestratiesoftware. Software waarmee de deskundige dirigent een nét iets betere prestatie kan leveren dan zijn concurrent. En daarmee zijn organisatie nét iets efficiënter, effectiever en soepeler kan laten spelen. En daarmee als informatie-afdeling nét iets meer kan betekenen voor zijn organisatie.

Best-of-suite
De bouwstenen van de cloud zijn intussen – net zoals orkesten – in principe allemaal goed. De één wellicht iets beter op het ene gebied, de andere op een ander gebied. Maar, net zoals bij goede orkesten, zijn er geen werkelijk slechte informatie-bouwstenen meer. Wat dus het verschil gaat maken, is de suite waarin het geheel kan samenwerken. Dus steeds minder de best-of-breed, want goed zijn ze allemaal intussen wel, maar steeds meer de best-of-suite. De beste dirigent voor een klasse-orkest. C’est le ton qui fait la musique, ook in de wereld van hybride clouds. Dat kan bij grotere omgevingen niet zonder optimale orkestratie en bijbehorend vakmanschap.