Redactie - 17 april 2012

Het nut van pijn lijden


Als mens hebben we zenuwen die ons waarschuwen als er iets gebeurt dat potentieel schadelijk kan zijn. Pijnprikkels dwingen ons te reageren op hetgeen met ons of om ons heen gebeurt. Hoewel we normaliter proberen zo min mogelijk pijn te lijden, is pijn een prachtig middel om ons te gezond te houden of te stimuleren zo snel mogelijk weer gezond te worden. Soms is een pijnstiller handig om op korte termijn verder te kunnen, maar pijn langdurig onderdrukken en verdoven, doet het probleem vergeten en verergert de situatie vaak op langere termijn.

Dit geldt niet alleen voor ons als mens, maar ook in andere situaties. Neem onze economie. We zij het erover eens dat onze economie op dit moment best ziek is en dat we dus financiële pijn kunnen krijgen. Ierland, waar ons Europees productiecentrum staat dat ik regelmatig bezoek, kwam 3 jaar geleden diep in de problemen omdat onder andere de huizenmarkt te snel gegroeid was. De groeiende leegstand, oplopende werkloosheid en verdwijnende industrie maakten het leven er niet beter op. Evenals de teruglopende belastinginkomsten en bestedingen. Maar de Ieren accepteerden de pijn en verlaagden de ambtenarensalarissen met 7% om er als overheid weer bovenop te komen. En het heeft gewerkt. De Ierse economie komt weer op orde en de patiënt geneest voorspoedig.

Bezuinigen
Iets soortgelijks hebben we binnen EMC ook meegemaakt. Toen 2009 door de bankencrisis een slecht economisch jaar werd, moesten we flink bezuinigen. Dat kan door mensen te ontslaan of minder salaris te accepteren. In 2010 heeft het EMC personeel vrijwillig tijdelijk 5 tot 10% salaris afgestaan om te voorkomen dat we zo’n 2000 engineers en ontwikkelaars moesten ontslaan. Dit heeft geholpen die moeilijke tijd door te komen. Omdat we daarom konden doorgaan met innovatie en productontwikkeling en geen mensen hoefden te ontslaan, hebben we onze financiële situatie – ondanks de pijn – snel gezond weten te maken. Onze lange termijn ontwikkeling ging in het zelfde tempo door en de laatste kwartalen zijn weer ouderwetse ‘best quarters ever’.

Bovenstaande anekdotes vertel ik omdat ik vaak zie dat we in IT-land ook geen pijn willen lijden. We starten een nieuw project, halen moderne techniek in huis en verbeteren onze IT-infrastructuur. Maar . . . iets nieuws in huis halen, betekent ook iets ouds wegdoen. Als je dat niet doet, wordt de IT alleen maar duurder. En als totaal slechter te onderhouden. Als je ziet dat sommige ondernemingen nog applicaties hebben draaien uit de vorige eeuw, die ooit gebouwd waren als piramides om het eeuwige leven te hebben, dan zijn dat archeologisch interessante omgevingen geworden. Systemen die worden onderhouden door historisch onderlegde beheerders en engineers. Die draaien op platformen die eigenlijk ‘end of life’ zijn, maar tegen flinke vergoedingen door de fabrikanten in leven worden gehouden. We willen de pijn niet lijden ze af of om te bouwen, en intussen verdoven we de pijn met steeds hogere onderhoudsbudgetten.

Creative destruction
Dus pijn lijden hoort bij het leven, ook het IT-leven. Joseph Schumpeter sprak al lang geleden over het nuttige effect van ‘Creative destruction’. Oude bedrijven die niet vernieuwen zullen zichzelf overbodig maken. Het op een vernieuwende manier afscheid nemen van niet meer effectieve of efficiënte apparatuur of software is zinvol. Ondanks de pijn die het soms kost. Met enkele collega’s uit de IT-industrie deed ik laatst een aardige exercitie. We namen een ‘gemiddeld’ datacenter waarvan de leeftijd van veel apparatuur veel ouder was dan drie jaar. We vervingen op papier alle apparatuur door nieuwe state-of-the-art apparatuur. En wat bleek: het energieverbruik verminderde met ruim 80%, de operationele kosten halveerden en de productiviteit ging met sprongen vooruit.

Nu begrijp ik dat het 100% ‘state-of-the-art’ houden van datacenters lastig is en moeite – en dus pijn – kost, maar het resultaat zijn besparingen en behouden van een gezonde bedrijfsvoering. Daarnaast is de gemiddelde leeftijd in datacenters van dien aard, dat over 10 jaar de historische kennis en kunde verdwenen zal zijn om al die archeologisch interessante systemen te blijven onderhouden. En dan hebben we pas echt een probleem. Want als je niet meer weet hoe iets werkt en in elkaar zit, is vernieuwing pas echt een huzarenstukje geworden.

Business case
Cloud computing wordt steeds vaker aangeboden door providers met supermoderne infrastructuren en applicaties. Applicaties en apps die vers zijn en makkelijk kunnen worden vernieuwd. De business case om op dat soort goedkope diensten over te stappen, wordt dan eigenlijk alleen al bepaald door het kostenplaatje, terwijl het in huis houden van die interne services en applicaties wellicht strategisch en tactisch veel beter zou zijn. Op die wijze rollen we te snel een kant op, die wellicht niet de beste keus voor de onderneming is.

Pijn accepteren
Het slechts uit financiële overwegingen outsourcen van bepaalde ICT diensten is vaak op de lange termijn niet de beste oplossing. Zoals veel ondernemingen zo’n 10 jaar geleden de IT de deur uitdeden en nu ontdekken dat ze alle regie op dat gebied kwijt zijn geraakt. Op tijd vernieuwen én afbreken van het oude levert vaak interne situaties op waarbij de cloud niet eens echt veel goedkoper is. En dan kunnen beslissingen worden genomen op basis van flexibiliteit, effectiviteit, lichtvoetigheid, betere services en performance. Werkelijke bedrijfsafwegingen dus en niet louter financiële. Maar dan moeten we wel accepteren dat het vernieuwen en gelijktijdig afbreken pijn kan doen. Maar het houdt ons op den duur veel gezonder. Daarnaast houden we veel tijd over voor leukere dingen dan onderhoud.
 
Hans Timmerman, CTO bij EMC Nederland
  

Copaco | BW 25 maart tm 31 maart 2024 Trend Micro BW BN week 10-11-13-14-2024
Copaco | BW 25 maart tm 31 maart 2024